ในครั้งนี้ เราก็ได้มีโอกาสสัมภาษณ์กับคุณ fame หรือ famepeera อีกหนึ่งนักวาดชาวไทยที่มีชื่อเสียง กับสองผลงานล่าสุดของเขาที่ได้ร่วมวาดการ์ด CE ในเกมมือถือชื่อดังอย่าง Fate/Grand Order รวมถึงได้วาดภาพประกอบไลท์โนเวลญี่ปุ่นเรื่องใหม่แบบเต็มเรื่องเลยทีเดียว

เชื่อว่าหลาย ๆ คนที่เป็นนักวาด หรือกำลังหัดวาดรูปอยู่นั้น การได้มีผลงานระดับอาชีพในตลาดญี่ปุ่นอาจเป็นความฝันสูงสุดอย่างหนึ่ง หรืออีกหลาย ๆ ท่านที่ไม่ได้วาดรูป ก็คงติดตามนักวาดที่มีลายเส้นถูกใจอยู่ไม่มากก็น้อย ดังนั้นแล้ว เราก็จะมาสัมภาษณ์กับนักวาดอีกท่านหนึ่ง ที่น่าสนใจและน่าติดตามกันอย่างยิ่งครับ

Akibatan :  อยากให้คุณ fame แนะนำตัวเองให้ทุกคนได้รู้จักหน่อยครับ

Fame : สวัสดีครับ ผมเฟม นามปากก็ fame หรือ famepeera ครับ นามปากกาก็มาจากชื่อเล่นเลยครับ

Akibatan :   อยากให้คุณ fame เล่าว่า แรกเริ่มเดิมที เข้าสู่วงการทำงานวาดรูปได้อย่างไรครับ

Fame :ตอนแรกเริ่มจากการวาดรูปเล่นลงเว็บบอร์ดตอนอยู่ ม.ต้น ครับ เพราะเห็นคนอื่นวาดแล้วน่าสนุกดี ตอนเด็กๆผมอยากเป็นสถาปนิกครับ  แต่จากการวาดรูปเล่นลงเว็บบอร์ดก็เริ่มฝึกและหาข้อมูลไปด้วยจนเจออาชีพที่เรียกว่า illustrator หรือที่คนไทยเรียกว่า นักวาด ก็รู้สึกว่าอาชีพนี้”ใช่”เลยครับ ใจมันบอกเลยว่าเราต้องทำอาชีพนี้ ก็เลยตั้งเป้าหมายว่าจะเป็นนักวาดครับ

Akibatan :   ใช่บอร์ดพ็อคเก็ตหรือเปล่าครับ ฮา

Fame :วาดลงกระทู้วาดรูปของเว็บบอร์ด Gconsole ครับ ส่วนพ็อคเก็ตแค่เข้าไปส่องเฉย ๆ ครับ ตอนนั้นรู้สึกว่าฝีมือไม่ถึงเลยไม่กล้าเข้าพ็อคเก็ต

Akibatan :  แบบนี้ที่มาทำงานสายนักวาดได้นี่ เคยเรียนเกี่ยวกับการวาดรูปมาก่อนหรือเปล่าครับ

Fame :เคยเรียนดิจิตัลอาร์ตที่มหาลัยครับ  ตอนนี้ยังเรียนไม่จบครับ ติดตัวธีสิส

Akibatan :   แสดงว่าตอนนี้ยังเรียนอยู่สินะครับ

Fame : ก็ประมาณนั้นครับ (ฮา)

Akibatan :  ในสายตาคุณ fame แล้ว สิ่งที่สำคัญในการวาดภาพให้ออกมาสวยงามและติดตาคืออะไรครับ

Fame :คิดว่าอยู่ที่ฟิลลิ่งและคอมโพสครับ อย่างของผมชอบวาดรูปตัวละครอารมณ์นิ่ง ๆ ไม่ก็ไปทางเท่ ๆ พอเรายึดแนวทางนี้แล้วทำซ้ำ ๆ คิดว่าน่าจะติดตา คนน่าจะจำได้ครับ

Akibatan :  ชอบวาดตัวละครตัวไหนหรือซีรีส์ไหนเป็นพิเศษหรือเปล่าครับ

Fame :ต้องจากซีรี่ย์ fate แน่นอนครับ ชอบเฟทมาตั้งแต่ ม.ต้น แล้ว ส่วนตัวละครที่ชอบที่สุดคือ หนูมิคุ ครับ แต่ไม่ค่อยมีโอกาสได้วาด (ฮา)

Akibatan :  เพราะเรื่องนี้เลยหรือเปล่าครับนั่นที่ทำให้มาวาดรูป

Fame :ยังไม่ใช่ครับ สิ่งที่ทำให้มาวาดรูปจริงๆจัง ๆ คือผมมีเป้าหมายที่ตั้งไว้ครับ

Akibatan :  เห แบบนี้แล้วตั้งเป้าอะไรไว้หรอครับ พอจะบอกได้ไหมครับ

Fame : ผมอยากเป็นให้ได้แบบนักวาดญี่ปุ่นครับ ส่วนเป้าหมายมีหลายอย่างครับ หนึ่งในนั้นคือการวาดรูปให้ผู้คนยอมรับว่าถึงไม่ใช่คนญี่ปุ่นก็ทำงานแบบนี้ได้ อย่างงานนิยายนี้ก็เป็นหนึ่งในเป้าหมายของผมครับ ส่วนเป้าหมายอื่น ๆ ที่ยังทำไม่สำเร็จ ขออุบไว้ก่อนครับ

Akibatan : การที่ได้มีผลงานใน FGO หรือนิยายก็ถือว่าไปถึงจุดนั้นได้แล้วสินะครับ

fame : นิยาย กับ FGO เป็นส่วนหนึ่งของเป้าหมายครับ แต่ยังไม่ถึงเป้าหมายสูงสุดที่ตั้งไว้ครับ

Akibatan :  อยากให้นำเสนอภาพที่วาดให้กับเกมนั้นได้ไหมครับ

fame : ก็..เป็นภาพรินกับรานิ โดยอิงจาก fate ภาค extra ครับ ทั้งฉากและเสื้อผ้าถูกกำหนดไว้แล้วครับ ส่วนคอมโพสมีกำหนดไว้คร่าวๆ ผมก็มาปรับให้ลงตัวโดยคำนึงถึง ตัวกรอบของการ์ดเป็นหลักครับ ส่วนสิ่งที่คิดว่ายากคือการคุมโทนภาพให้ฉากกับตัวละครไปในทางเดียวกันครับ

Akibatan :  แล้วความรู้สึกแรกที่ได้วาดภาพประกอบเกมที่มียอดขายติดเป็นอันดับต้น ๆ แห่งยุคอย่าง FGO ตื่นเต้นไหมครับ รู้สึกว่ามันท้าทายหรือเปล่า

fame : ความรู้สึกแรก กระโดดจากเก้าอี้เลยครับ ดีใจมาก ๆ ส่วนท้าทายไหม ต้องบอกว่าตื่นเต้นและกังวลครับ เพราะงานใหญ่แต่เวลาค่อนข้างน้อย

Akibatan : แล้วผลออกมาเป็นอย่างไรครับ เพราะตัวงานที่ออกมาก็สวยมาก ๆ เลยนะครับ

fame : พอใจเลยครับ แต่จริง ๆ อยากปรับโทนภาพอีกหน่อยแต่เวลาหมดก่อน

Akibatan : ได้รับการติดต่อยังไงพอจะบอกได้ไหมครับ เพราะหลายคนน่าจะอยากวาดให้กับเกมนี้แน่นอน

fame : ได้รับการติดต่อจากบริษัทเอเจนซี่แห่งหนึ่งครับ บอกได้แค่นี้จริงๆครับเพราะที่เหลือเป็นความลับ

Akibatan :  โอเคครับ แบบนี้ขอไปต่อกันที่ผลงานล่าสุดของคุณ fame นะครับ ที่ได้วาดภาพประกอบให้กับตัวไลท์โนเวล ความรู้สึกแรกตอนที่รู้ว่าจะได้รับงานวาดภาพประกอบนิยายไลท์โนเวลญี่ปุ่น รู้สึกอย่างไรบ้างครับงานนี้

fame : อันนี้กลับกันเลยครับ ทั้ง ๆ ที่อยากทำมาตลอด แต่กลับไม่ดีใจเท่าไหร่ รู้สึกกังวลมากครับ เพราะเป็นงานที่เราไม่เคยทำ อีกเรื่องที่กังวลคือ “ภาษา” ครับ

Akibatan :  พอจะบอกเล่าตรงนี้ให้ฟังได้ไหมครับ

fame :สิ่งที่ทำให้กังวลคือตัวนิยาย และ การสื่อสารระหว่างผมกับทางญี่ปุ่น ตัวนิยายแน่นอนครับ ถ้าคนวาดไม่รู้เรื่องราวในสิ่งที่จะวาด มันจะไม่มีทางวาดออกมาได้เลย นอกจากดีไซน์ตัวละครและปกที่พออ่านบรีฟแล้วเข้าใจได้เหมือนงานวาดอื่นๆ แต่พอเป็นภาพเหตุการณ์ในเรื่องถ้าไม่อ่านนิยายจะวาดไม่ได้เลย และตัวนิยายนี่ ผมต้องให้เพื่อนช่วยกันอ่านและเช็คความถูกต้องครับ เพราะ 300 กว่าหน้าอ่านและแปลคนเดียวไม่ไหว

Akibatan :  แต่เห็นว่าใช้ถึง 4 คนในการช่วยกันเลยใช่ไหมครับ

fame : ใช่ครับ แปลบรีฟงาน 1 คน แปลนิยาย 2 คน แปลคำอธิบายและเมล์อีกคนครับ ถ้าไม่มีเพื่อนๆช่วย งานก็คงไม่รอดถึงฝั่ง ต้องขอบคุณทุกคนจริง ๆ ครับ

Akibatan :  อยากให้เล่าประสบการณ์ทำงานวาดภาพประกอบในไลท์โนเวลญี่ปุ่น มีอะไรที่ประทับใจหรือไม่ประใจอะไรเป็นพิเศษไหมครับ

fame : สิ่งแรกคือเหมือนเราได้เข้าสู่เวทีใหม่ ที่เรียกว่าตลาดไลท์โนเวล ทำให้ผมรู้สึกว่าเรายิ่งต้องพัฒนาตัวเองมากกว่านี้ เพราะในตลาดไลท์โนเวลมีแต่นักวาดเก่ง ๆ ทั้งนั้นเลย ถ้าไม่พัฒนาฝีมือตัวเองคงไม่รอดแน่ ๆ ส่วนสิ่งที่ประทับใจจริง ๆ คือ การได้วาดภาพขาวดำที่ไม่เคยได้ทำแล้วรู้สึกสนุกกว่าที่คิดครับ สิ่งที่ไม่ประทับใจคือ ตัวผมเองเนี่ยแหละ งานนี้ทำให้รู้ว่าภาษาเรายังไม่แข็ง ควรไปเรียนเพิ่มเติม

Akibatan :  อยากให้อธิบายความยากง่ายและความแตกต่างกันระหว่างการวาดภาพ Illust ธรรมดา กับ วาดภาพประกอบนิยายที่ต้องวาดตามบทที่ผู้แต่งเรื่องได้มีการวางโจทย์หรืออิมเมจของตนไว้อยู่แล้วครับ

fame :  ถ้าเป็นงาน Illust มันคือการตีโจทย์ให้ออกมาเป็นภาพๆ นึง ในแบบที่เราเข้าใจ ส่วนนิยายอยู่ที่ความเข้าใจในตัวผู้แต่งนิยายและตัวละครในเรื่อง การดีไซน์ตัวละคร ในขั้นแรกต้องดีไซน์ไว้หลายแพทเทิร์นเลยครับ อย่างชุดนางเอกที่ปก ผมดีไซน์ไปเกิน 10 แพทเทิร์นได้ครับ แล้วยังมีชุดอื่น ๆ อีก

แล้วการดีไซน์ตัวละครเราต้องคำนึงถึงอนาคตที่ต้องนำไปใช้ในเล่มต่อ ๆ ไปด้วย ถ้าดีไซน์มีรายละเอียดเยอะเกินไปอาจทำให้งานเราหนักขึ้นได้

Akibatan :  แต่จากภาพที่ออกมา เห็นหลาย ๆ เสียงบอกมองแว้บแรกเหมือน SAO เลยนะครับ ฮา

fame : ครับ สุดท้ายแล้วแบบที่ออกมาคือแบบที่ผู้แต่งเลือก จริงๆแล้วชุดที่นางเอกใส่อยู่นั้นเป็นยูนิฟอร์มของกลุ่มอัศวินในเรื่องครับ อัศวินคนอื่นๆจะใส่ชุดแบบนี้เหมือนกันแต่จะมีจุดแตกต่างกันนิดหน่อย  

Akibatan :  แต่ตัวนิยายนี่ภาพทุกอย่างทางฝั่งคนแต่ง บอกมาใช่ไหมครับว่าอยากได้ฉากนี้ในตอนนี้

fame : ใช่ครับ เช่น ฉากเหตุการณ์ในเล่ม มีโจทย์มาแล้วว่า อยากได้เหตุการณ์นี้ ๆ เราก็ต้องไปอ่านนิยายให้เข้าใจถึงอารมณ์ของตัวละครที่ประสบอยู่ในเหตุการณ์นั้น ๆ แต่สุดท้ายก็ต้องอ่านทั้งเล่มครับ สิ่งที่เรามีอิสระคือ สไตล์การวาดของเราครับ เช่น จะถมดำตรงนี้ตรงนั้น เล่นเงาแบบนี้แบบนั้น หรือการจัดคอมโพสก็อิสระครับ

Akibatan :  ตั้งแต่ทำงานวาดมาจนถึงวันนี้ อยากให้เล่า ความประทับใจ และ สิ่งที่ยากลำบากในการทำงานหน่อยครับ

fame : สิ่งที่ประทับใจจากการทำงานคือ ตอนที่เห็นงานเสร็จ ครับ  พอเห็นงานที่ตัวเองวาดในเกมมันก็รู้สึกหายเหนื่อยครับ ส่วนสิ่งที่ยากลำบากคือการควบคุมคุณภาพงานตัวเองในเวลาที่จำกัดครับ

Akibatan :  เดดไลน์เป็นปัญหาสำหรับคุณ fame ไหมครับ

fame : สำหรับผม เดดไลน์เป็นสิ่งที่กังวลที่สุด แต่ถ้าถามว่าเป็นปัญหาไหม คงตอบว่าไม่ครับ

Akibatan :  เป้าหมายถัดไปในฐานะนักวาด ตั้งใจไว้แบบไหนบ้างครับ แต่อย่างที่คุยไปตอนแรก วาดให้เกมที่ชอบและนิยายก็ทำไปแล้ว

fame : เป้าหมายต่อไปที่บอกได้ตอนนี้คือ อยากสร้างงานที่เป็นออริจินอลของตัวเอง ที่ไม่ใช่แฟนอาร์ตครับ

Akibatan :  เวลาทำงานแล้วเจอเรื่องท้อใจ หรือความรู้สึกที่ว่าไม่อยากวาดอีกแล้ว ทำอย่างไรถึงจะแก้ความรู้สึกนั้นได้ครับ หรือเคยมีที่เขาเรียกกันว่าอาร์ตบล็อกไหมครับ

fame : บ่อยเลยครับ อาร์ตบล็อกของผมคือยิ่งวาดก็ยิ่งไม่ดั่งใจ สุดท้ายจะเลิกวาดแล้วไปนอนให้จิตสงบไม่ก็เล่นเกมครับ

Akibatan :  ถ้ามีสำนักพิมพ์ในไทยติดต่อให้วาดภาพประกอบนิยายบ้าง จะสนใจหรือเปล่าครับแบบนี้

fame : อืม..ยังไงก็ลองติดต่อมาก่อนก็ได้ครับ (ฮา)

Akibatan :  มีเทคนิคดี ๆ ของงานวาดของตัวเองที่อยากแนะนำผู้อ่านบ้างหรือเปล่าครับแบบนี้

fame : เทคนิคคิดว่าคงเป็นเรื่องพื้นฐานครับ พวกอนาโตมี่ หรือการวาดวัตถุต่าง ๆ จะพยายามวาดให้ออกมาไม่ผิดเพี้ยน ถ้าเพี้ยนก็ต้องออกมาสวยงามไม่แปลกเกินไป ส่วนตัวผมชอบวาดพวกวัตถุต่าง ๆ ครับ พวกอาวุธเช่น ดาบหรือชุดเกราะ ตอนวาดจะคำนึงถึงรูปทรงและสัดส่วนที่ถูกต้องและดูเป็น 3มิติครับ

Akibatan :  อยากจะแนะนำอะไรถึงเพื่อน ๆ พี่ ๆ น้อง ๆ ที่อยากจะเป็นนักวาดที่ร่วมงาน หรือได้งานจากคนญี่ปุ่นบ้าง

fame : ถ้าอยากร่วมงานกับคนญี่ปุ่น หนึ่งเลยใจต้องแข็งเพราะความกดดันสูงมาก เรื่องงานคนญี่ปุ่นซีเรียสมาก เราจะผิดพลาดไม่ได้ สองคือภาษา จะทำงานกับคนญี่ปุ่นต้องภาษาญี่ปุ่นครับ ส่วนสำหรับน้อง ๆ ที่อยากร่วมงานกับคนญี่ปุ่น ถ้ายังเรียนอยู่มัธยม ผมแนะนำให้เริ่มวาดรูปฝึกเลย อย่ารอที่จะไปเรียนที่มหาลัย มหาลัยอาจจะเรียนภาษาญี่ปุ่นก็ได้ ไม่งั้นจะลำบากเรื่องภาษา  แล้ววาดรูปอาจจะเข้าคอสพื้นฐานก็พอ ที่เหลือต้องขยัน และสุดท้าย ต้องมีเป้าหมายที่ชัดเจนครับ ถ้าเรามีเป้าหมายเส้นทางเราจะชัด ทำให้เราไปได้ไว้และเร็ว และเมื่อตั้งเป้าไว้แล้วก็ต้องลงมือทำทันที อย่ารอ อย่าเดี๋ยว การลงมือทำก็เหมือนการเดินทาง ถ้าเราไม่เริ่มเดินก็ไม่มีทางไปถึงจุดหมาย การตั้งเป้าหมายจะทำให้เราไม่หลงทาง

Akibatan :  สุดท้ายครับ ขอช่องทางติดตามผลงานได้ไหมครับ เผื่อเพื่อน ๆ พี่ ๆ น้อง ๆ คนไหนสนใจอยากจะติดตามผลงานครับ

และแถมท้ายนี้ คุณ Fame ยังได้ร่วมวาดในโดจินอาร์ตบุ๊ค FGO เซอร์เคิล AliceFlag ในงาน Comic Market 93 ล่าสุดนี้ด้วยครับ ใครได้ไปญี่ปุ่น สามารถอุดหนุนกันได้เช่นกันครับ

บทความที่เกี่ยวข้องเพิ่มเติมจากผู้เขียน